شعر زیبای چکل از استاد علی کاظمی (شروین )
شعر زیبای چکل
سنگسر و شهمیرزاد باره کو / سیاه کو و نیزوا کو و هیکو
کَمر پِشت و دِهمیون و اِنارم / گوگلی و تلاجیم و اسبه رو
اَرمون تِه ریگ چشمه بچا او / تِه پائین همندی گالش گو
کَتل تَش چِرک چیرک سَر شو / چَند خارِک خَسته تن ره کرده خو
هر وَره کِه هارِشِن تِه جان جانه / تِه جان جان چِکل چَنده جِوانه
اینوَر ویشه ، اُنور همند مرتع / فَریم تِه دامن روزی رسانِ
شِروین خوانه تِه وسته قصه باره / طَوری جِه حرف سَر دَوسته باره
نِواجِش بی یله گوش مَجی لا / حُسنی نارهِ هر آنچه هَسته باره
تِه خوب دوندی اِما چِتی گَت بَیمی / تی سا پِه لینگ وِشنا بِتیم دَئیمی
یا کَل چُو یار ، یا گوکِوه خال چیمی / از خُورد کی کار دِله گت بَیمی
خالکِ گوکِ لِنسه وِنه مار / خالک وَچه ، چو جِه بیِه تیمار
نِنِا سازکتین و بِوا هیمه چو / اَنده زونه اَمِه زَهله بُوره مار
بی زهله وچه ره کی نزنده کار / اِرباب و کدخدا، جاندار، پاکار
هَر کس راست بَی بیبو صِوی . . . / اِماره تا نِماشون وَرده بیغار
پی یِردل خِشه پسر بیه مَرد / حرف اِشنا وَچه خوار و اَهل درد
کَل خِشاله کِه گی کَل دَرِ شُوپه / دیگه نَدونده نوکر نَونِه مرد
اِرباب و کَدخدا هِم بَینه نُوکر / وِشُون هم داشتِنه شِه جِه آقاتِر
دمبا دم . . . . . . شینِه بالا / اَمه سَرمشقِ مشق همه جِه بَدتر
اِما جِه عاشقی دِل باد بِداهِن / چِشمه سَر یار دُوش آفَتو هِدائن
صِواحی کار نِماشو غِصهِ بار / هَمش در فِکر شیمی کی وَمبی پُول دار
غَزل ره بشورم هاکنم تیمار / شِه زن بیارِم بَوم عیال وار
عَروسی کِردمی با قَرض و قُوله / کاوی و بِز کُوله تا طِلا کُوله
همه رِه کُوشتی آبرو نَشوئِه / دِ روزی نیه اَمه دوش دیه جُولِه
بعد از بیست سال که دَهیمی قِراری/ سی فرسخ راه پیاده شیمی ساری
اَمه مِزد اَندهِ نَیِه تا بَوه / رَشتی عَلیجه و قند و گَرماری
قِراری و، قِراری و، قِراری / اَمه لامیزه بِن نونِ بیغاری
دِ سال سربازی هم وِنه خِرشه / قِراری نونه اَمِجه کناری
بنافت جه تا فریم توری دَوستن / نماشون سَر دِواره دَگر دِسِتِن
کلک و پرچم ِسَر بَپِرسِتن / نُومزه بازی هاکردِن دَگردِسِتِن
اَتاگَتُ همه خُوردون بی شِلوار / اَتا سِر و هَمه کِندِس ولَیک خوار
اَتا خِشه و باقی صد غِصه بار / سِوار اَتا باقی بینه چار بدار
مرس . . . بند و اون وَنگ زَنون / مِرس و هَلی چال و دَم زَنُون
میرزا علی گوخسه و کِلوا نُون / تِلم بن صف کَشینِه کیجائون
قَد بِلند دیم اِسبه چِش سیو / دِل تَپ تَپ اَتا کَچه آش و اُو
مِرس کِلا وِشونه دوش پِر دو / بَتج بَتج تا سنگِده یکه دو
نا وِشونه کار مَعلومه نا اِقبال / سَر و دوش جِه کشنه هیمه و خال
یا گندم جار یا گرس جار یا تیل چال / یا دشت سر یا هیمه بن تیل چال
اون سِفت تن ده ساله بیه غِلوال / پیله بی نون بُوشه ایمون نِخوانِه
سِفره تیسا بُوشه مِهمون نِخوانه / تیم جار بَخِتن و شاه خُو بدیئن
کِلُوم حِیون خوانه انسان نِخواِنِه / اما جا خواستمی که جائی بوشه
فراخ نَوه اَتا کِرک کِلی بُوشِه / خَنده خِشالی قَصر سازنه
بِرمِه جاونه پیت کلی بُوشه / قَهرمون داشتمی اما کشتی گیر
اگر مشتی بیبو آخر خورده تیر / هَمه در بدر و سِلاب و اَسیر
نادون گَت بیمی نادون بیمی پیر / چپون لَه لِه زُوئه تا دِل نَتِرکِه
گالش کَلی دائه تا روز بگرده / لیلی جان و کَتولی و امیری
دست به دست دانه تا بِرمِه دَگردِه / بی خود نیِه همه جا چِشمِه دارنِه
زیارت سر جِه او سَر دَر ایارنِه / دئیه روز هرچه بِرمِه بِسُوتِه
بَمِرده روز گِل بِن چِش جِه وارنِه / هزاران سال . . . بازهم سو. . .
چِه شُوهائی مِثل مَر سیو بیه / اَتا سِتاره هم آرزو بیه
نامرد وار کوشته هر جا سُو بیه / کینگِ سوگرِ سو هِم پیدا نَیه
تَسبیح تیم هم اَتا شب نِما نَیه / هِوا دَم داشته اصلا وا نَیِه
طِلا هِی ونگ زوئه روز پیدا نَیه / مَشروطه بِموئه بَیه اِنقلاب
دِشمن فِراری و اِمارت خِراب / وِشنا نون وار و گت بیه سِلاب
اِفتاب در بِموئه بند بِمو شِلاب / دِ روز راحت نکرد دعوا سَر آیته
سَر تقسیم جا نِزاع دَر آیته / عوض کار برار تِفِنگ وَر آیته
آباد نَیه کیمِه ره خُون سَرهایته / دِشمن درجِه بورده رُوجین جِه بِمو
پالونِ دِم بِدا و زین جِه بِمو / شِره رِه دِم بِدا پُوتین جِه بِمو
اَتا جیف کَم بیه خورجین جِه بِمو / برار کُوشی بَد شَره دُوندی فال
پیرون با تِنِه این خار مِثال / اَتا بِنه که مال، شاخ زنَده مالِ
بِنه کَسر و گالش بَد وینده مالِ / چِکل دِنیا نَه سَر دانه نَه سامُون
انسان دِنیا اِمبی میرِ مبی حِیوُن / اَمه کار بدتر از پَریم قِرون
اِما گِج هَستِمی وِ بَیه بَد نُوم / مِرس سی شِلِک الآن گَت بَیه
بِلنِد بَینه کِلفت، اَبر جِه رَد بَیه / آن گت گت آدِمِا دیگر گَرد بَیه
خِشی و ناخِشی همه درد بَینِه / اَتا روز گُوتِنه مِه جان زِنا
چوسی شیه به اسب و خَر وِرزا / الآن دست اِشن اتا قُل هو والله
تا بوردی چش بزنی عمر تِموم / سَر و پوست گِل بِن ماچکِل شُومِه
مَردی زن وَرِنه زنا شی کِنِده / هَندا سال نَیه نُوم تِه گُومِه
چِکل تِه حال خوار و مِه حال نِخاره / تِه ور آفتاب ایِنجِه وارش باره
اُتول سِواری و شَق شَق دَمِتِن / دَست اِش دُشمن و اِزال بیکاره
دِشمن اَتا دِ تا نیِه این دوره / از بَس گَت پیدا نیه این دوره
بُم اَتُم دارنه اِرب اِشِنِه / میست و دِرُش صِوا نَیه این دوره
چِکل هر وقت پلنگ اِنه تِه کَلدوش / قِرنِه کِنده صحرا ره تَرس گرنه دوش
مال و مالدار جِه وَرنِه حِواس و هُوش / مِه شعر بی صِدا بَخون وِ نِه گوش
گَتی نا به قَد و نا قِد و قِرنِه / گَت اون هَسِته که خُورد دَست رِه گِرنِه
اگر ترس بِداهِن گتی ایارنِه / مُوزی دار گَت هَسِته موزی گلی یارنِه
ته گِسفِنک کیجا قَلعه و سَر چِک / گِسِفِند چِرا بَوردن آن چِک تِک
اون دَست وِرینده اُو چِک چِک / اون پُوست کِلا بُورد شاپو بِموُئِه
اُون لَمچوخا بُورده پالتو بِموئِه / چِرم شِره بُورده شِبر و بِموئِه
جان چُپُق بُورده اِشنو بِموئِه / گالش چَپون قِد کمتر بَیه
لله آهنی کتر بَیه / نُوکلِز و لاک هم چُوجِه بَیه
پِلاستیک همه جِه سر تِر بیه / مکتب شُوها گت بیه و با سواد
مِنم، فراوان و دَلیل داد و بیداد / وقتی وَچِه پیِر جِه گیرنِه ایراد
آخوند احمد ره دیگه کی کِنده یاد / آخوند احمد رِه خامبه یاد ها کِنم
فاتحه جِه وِرِه دِلشاد ها کِنم / چِکل وِستِه مِن چَندهِ بَسروئِم
سَر و دِل رِه چَندهِ ناخُن بَکُوئِم / دل دیم رِه چَنِده دندون بَجُوئِم
تِک ره میم هاکِنم و لال بَوئِم / چِکل اون سالها بُورده و دیگه نِنِه
او که پیشی شُونه پِشت نَشُنِه / اگر چِه پیروُن دِل خَلِه وِنه
همه حُسنی بَیِه دِل رِه خِش اِنِه / خَتنه کردن گوسفند کُشون و شِواش
کت بین با کِلوا نُون و دِو آش / زِمستُون گرس شِله و تِرشی آش
دهم روز پِلا بِن گِسفِند لاش / مُحرم بِمو بُو رَخت کِردِنه عَلم
بِرنجی بُوق جِه مِردِم رِه کِرِدِنِه جَم / کِت کِته بینِه صَفِدر عموی جمع
سیو کِتری جِه چائی کِردنِه دَم / هَرکه مِزدیر بیبو دُوش گیته علم
آقا سِلام شیمی تا تَپوک دَم / شاه سلام و آقا سلام گُوتِمِی
سِلام دامی عَلم سَر بیِه خَم / سید اسماعیل حسین حسین خُوندسته
زیارت سر دَستِه اَتی مُوندسِتهِ / فاتحه رِه سَید میرعِماد خُوندسِته
عربی رِه وِ چَنده خوار دونِستِه / پیر مردها تَکیه دِله سِه به چار
یا صحبت کدخِدا یا میرشِکار / اَتی چپق اَتی کشینِه سیگار
میرزا عیسی گپ زوئِه چَندهِ خوارخوار / کِت کِته سینه زوُنِه سَقا نِپار
اُون کِه سینه صدا هِدا بو خوار خوار / جلو دَیه باقی رِه زُوئِه کِنار
خنده رِه قِرد دامی دل نِوه کَتار / قَتلِ شو صبح صادق وا نَوهِ
اَندهِ گوتِمی تا صبح وا بَوهِ / صِواحی نُون و شیر دانِه اِمارِه
بَئِیتِه گلی رِه دوا بَوه / عروسی و عزایی فَرق نَکردِهِ
دِ سه روز تن اگر راحت ها کِرده / حِنا بَندون بیه عاشورایِ شُو
باتی هر روز امه تن کار ها کرده / امروز جمعه فِردا شَنبه نِداشتِه
وَرف وارش یخ و دَمِه نِداشتِه / مالداری با زراعت جان هِشته
اتا شُو اَمه سَر سَرین نِهِشتِه / عروسی روز سِرنا دایرهِ دَمبِک
لوتی گیته دارون چرخ زوئه پشتک / نواب خاله . . . مَجمِه وِنه تِک
شاه وزیر کا جِم وَچون خِردِنِه کِتِک / میوه روش بِموبُو اما گیتِمی پَر
هِی دعوی کِردمی مارهِ سَر و وَر / قِیمت دُونه و میوه بِرابر
مارون دونه دانِه میوه دوش سَر / میوه ره گاز زُومی با فِنی زِک
اَتی پیله اَتی دست و اَتا تِک / بی مار گس . . . چِش پِر اَسری
وچون شِه نیم خِرد رِه دانِه وِنه تِک / چِکل ته دل سَر چند تا ستاره
اسپهبد مَرزبان تِه یادگاره / وِنه حرف سخن دِنیا رِه مَشتِه
بَنوشتِن و بِهِشتِن چنده خواره / آدم یک روز اِنه یک روز هم شُونِه
میان این دِ روز چند تا مِقومِه / مِقوم وِرگ و . . . گِوسفِند گو
مِقوم آدم هم در گپ گوته / اگر گِم بوئهین گِم خِدائی
میون نُوم مگم نینه جِدائی / روات پل خراب از کار دنیا
همیشه زِندوئه شیخ بهائی / جانِ چِکِل تِه زا زِکا جِگردار
شیر نرو پلنگ سون و تفنگ دار / ازین بَد هم ماروُن جِه تِه مَرد بیار
مَرد خوامی مَرد جِه دنیا پایدار / دُمبه چکل طالب تِره یاد اِنه
تِه جان گوش هَندا وِنِه داد اِنه / وِنه زاری بلبل رِه فِریاد اِنه
بَعد طالب کی چِکِل جِه شاد اِنه / اون سَر جِری طالب طالب خوندنه
وشِه دِل طالب یاد موندِنه / شِه سرنِوشت رِه وِنه جُور بَدیئن
خوار خوار هارشی طالب رِه هم مُوندنِه / چِکِل وقتی ته تن کَل بِز لُو شُونِه
تِه پَهن سینه جِه اِشکارگُو شُونِه / بهار اِنه و تِه تَن عطر و بو شُونِه
عسل ماز شَهدسِته از کندو شُونِه / سِلِک تِه دامن دِله خُو شُونِه
چَپون لَلِه زنده و غم فِرو شُونِه / گالش گو دُوشنه شیر اَفتُو شُونِه
گوِ شیر دِله کُولِک بُو شُونِه / گوکِ پِه چو خِزنه بِرمِه خُو شُونِه
مِختباد پیر وُنه چِشِ سُو شُونِه / چَتِر بَزِه عاروس رَخت اُو شُونِه
دوماد تور کِله دُوش چِکِ لُو شُونِه / تِلم خُونِش اِنه ماست جِه دُو شُونِه
مُنتظِر وَچِه خَستِه خُو شُونِه / ابر دل گیرنِه وِنِجِه او شُونِه
کوه رِه وَرف پُوشِنِه صحرا خُوشُونِه / ...
مِره یاد بیار وُ مِه شِعر رِه یاد دار / که از من نُوم تِه بَیه وا جار
الآن هسته بهار پنجاه و چار / تِه در قاف و مِن اینِجِه میُون غار
که دشت شیر نَر بَیئه بیکار / اِشکم مِزدی وَچون وِستِه کِمِبه کار
رَفِقُون همه شُون هَستِنِه سِوار / جِواب سِلام رِه نَدنِه خوار خوار.
